การนวดเพื่อบำบัดรักษาโรค

การนวดเพื่อการรักษา/ฟื้นฟูสมรรถภาพ

หัตถเวชกรรม หรือ การนวด หมายความว่า การตรวจประเมิน การวินิจฉัย การบำบัด การป้องกันโรค ซึ่งมีบทบาทสำคัญในการรักษาโรคกล้ามเนื้อ เส้นเอ็น กระดูก การนวดเพื่อบำบัดโรค หรือ นวดรักษา เป็นการกดจุดสำคัญบนร่างกายเกี่ยวโยงกับอาการปวด โดยใช้หลักการกดจุดกระจายลมที่ค้างในเส้น       ให้เคลื่อนต่อไปได้อย่างปกติ ซึ่งแต่ละอาการปวดแต่ละตำแหน่ง ก็จะกดจุดรักษาต่างกันไป                   การนวดรักษาโรคดังต่อไปนี้ เช่น กลุ่มโรคลมปลายปัตคาด (อาการปวดกล้ามเนื้อเรื้อรัง) ปวดหลัง            ปวดบ่า ปวดแขน ปวดขา ไมเกรน อาการชาปลายมือ-ปลายเท้า หัวไหล่ติดเรื้อรัง โรคอัมพฤกษ์ อัมพาต  

ตัวอย่าง : กลุ่มโรคลมปลายปัตคาต  (โรคปวดกล้ามเนื้อเรื้อรัง) คอ บ่า ไหล่ หลัง

โรคปวดกล้ามเนื้อเรื้อรัง (Office Syndrome)

เป็นกลุ่มอาการของโรคที่เกิดจาการการนั่งทำงานหรืออยู่ในอิริยาบทเดิมเป็นเวลานาน มักจะมีอาการปวดและแข็งเกร็งของกล้ามเนื้อ เลือดไหลเวียนไม่สะดวก มีอาการชาตามปลายนิ้วมือ ในช่วงแรกผู้ป่วยอาจแค่รู้สึกปวดเมื่อยเฉพาะจุดและสามารถหายได้เองถ้าหากพักการใช้กล้ามเนื้อบริเวณนั้น แต่ถ้าเกิดเป็นซ้ำๆ เรียกว่า Overuse injury  เมื่อตรวจร่างกายพบกล้ามเนื้อแข็งเป็นลำ (taut band) และพบ       จุดเจ็บ (trigger point) ซึ่งเมื่อกดไปแล้วคนไข้จะมีอาการปวดร้าวไปยังบริเวณอื่นที่เป็นกล้ามเนื้อ            มัดเดียวกัน

ในทางการแพทย์แผนไทย

อาการของโรคออฟฟิศซินโดรมในทางเวชกรรมแผนไทยได้วินิจฉัยว่าเกิดจากการขาดสมดุล                ในการทำงานของธาตุในร่างกายทั้ง 4 ธาตุ โดยธาตุในร่างกายที่ได้รับผลกระทบจากอาการ              ออฟฟิศซินโดรม มีดังนี้

กล่าวคือ ธาตุดินในร่างกายเริ่มเกิดการแข็งตัว ขวางการเคลื่อนของธาตุน้ำและธาตุลม              ทำให้ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้สะดวก ส่งผลกระทบไปยังธาตุไฟในบริเวณดังกล่าว ทำให้บริเวณนั้นอุณหภูมิสูงขึ้น จึงเกิดการอักเสบของกล้ามเนื้อ